جستجوی در اين وبلاگ

۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۲, شنبه

سیارک planetoid

سیارک ها مثل سیارات هستند منتها در ابعاد کوچکتر. مثل سیارات جامدند ، مثل سیارات سطح ناصاف دارند و مثل سیارات به دور خورشید می چرخند و مثل سیارات نور خورشید را باز می تابانند. سیارک ها از صخره و فلز ساخته شده اند. هزاران سیارک در منظومه شمسی وجود دارد که بسیاری از آنها بین مدار مریخ و مدار مشتری قرار دارند؛ که به آنجا کمربند یا منطقه سیارک ها گفته می شود. سيارك ها در این منطقه به دور خورشيد مي گردند. اين كمربند بيشتر به مريخ نزديك است تا به مشتري. به اين ترتيب بيشتر سيارك ها كه در اين كمربند قرار دارند 300 ميليون تا 600 ميليون كيلومتر يا 2 تا 4 AU از خورشيد فاصله دارند.بعضی از سیارک ها هم در بر اثر گرانش سیاره ها در مدار سیاره ای گیر افتاده اند و به دور آن سیاره می چرخند که به آنها سیارک اسیر گفته می شود. و یکی از آن سیارک ها هم به نام کتور به صورت یک شی دوقلو دیده شده است . نزدیک ترین سیارک به زمین " توتاتیس" نام دارد و بزرگترین سیارک سرسceres است که قطری برابر 995 کیلومتر دارد و عکس اش را بالا می بینید. سرس به طور اتفاقی در اول ژانویه 1801 توسط جوزیه پیاتسی کشف شد. این سیارک در حال حاضر دارای قدر 9 ( می دونید قدر چیه ؟ اگر نه روی کلمه قدر کلیک کنید) و در صورت فلکی میزان قرار دارد. درخشان ترین سیارک منظومه شمسی وستا نام دارد که در سال 1807 توسط اولبرس کشف شد. قطر وستا 530 کیلومتر است. سیارک ایتوکوا هم سیارکی است که در فاصله 3/1 واحد نجومی ؟ از زمین قرار دارد و میزبان فضاپیمای ژاپنی هایابوسا بوده است. این فضاپیما در تاریخ 19 اردیبهشت 1382 به فضا پرتاب شد قطر بسیاری از سیارک ها فقط در حد 3 کیلومتر است. با یک تلسکوپ بزرگ می توان تا 100,000سیارک را دید. می دانید دانشمندان خواب های جالبی برای این سیارک ها دیده اند آنها در این فکرند که از سیارک ها به عنوان مصالح برای ساخت زیست گاه در ماه استفاده کنند. در گذشته سیارکهای کوچکی با زمین برخورد کرده‌اند. حفره شهابسنگی بزرگ در آریزونا در اثر چنین برخوردی ایجاد شده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر بدهید