جستجوی در اين وبلاگ

۱۳۸۸ اردیبهشت ۲, چهارشنبه

تولد ستاره های جمعیت 2 و جمعیت 1


در طول سفرمان رسیدیم به آن جا ، ببخشید به آن زمان که ستاره های جمعیت 3 منفجر شدند. پس از انفچار در پس امواج شوکی ناشی از آن ، گاز میان ستاره ای منقبض شد و جنین ستاره ای جدید تشکیل گردید. این ستاره های جدید که عناصر ساخته شده در ستاره های مرده جمعیت 3 را دارند ، ستاره های جمعیت 2 نامیده می شوند. ستاره های جمعیت 2 امروزه وجود دارند و به صورت ستاره های سرخ رنگ پیر در خوشه های کروی نورافشانی می کنند. گروه دیگری از ستارگان که خورشید هم جزو آنها است ستارگانی هستند که عناصر سنگین شان ده تا صد برابر درصد این عناصر در ستاره های جمعیت 2 است. این ستارگان جوان ترین جمعیت ستاره ای هستند و بیشتر ستارگان آسمان از این دسته هستند. تحول این ستارگان نیز مشابه ستارگان جمعیت 3 است منتها در مسیر متفاوت. هم ستاره های پرفلز جمعیت 1 و هم ستارگان کم فلز جمعیت2 همانند ستارگان جمعیت 3 از طریق انقباض گرانشی به وجود آمدند و هر دو تحول می یابند تا به غول سرخ تبدیل شوند اما باز به دو گونه متفاوت . ستارگان جمعیت 1 هیدروژن کم تر و عناصر سنگین بیشتری دارند. در این ستارگان چون عناصر سنگین فوتون های زیادی را جذب می کنند ، گاز ستاره کدرتر است و این یعنی اینکه ستاره های جمعیت 1 سردتر و کم نورتر از ستارگان جمعیت 2 هستند و ستارگان جمعیت 2 داغ ترند و سوخت هسته ای شان را سریع تر می سوزانند. و دیگر اینکه در ستارگان جمعیت 1 بیشتر انرژی از هم جوشی هسته ای در چرخه کربن – نیتروژن – اکسیژن تولید می شود. ستارگانی که جرم شان به اندازه جرم خورشید است نمی توانند عناصر ورای کربن را بسوزانند. پس به صورت غول سرخ در می آیند. لایه های بیرونی شان را از دست می دهند و آنها به صورت سحابی سیاره نما ظاهر می شوند و هسته باقیمانده هم به ستاره ای با چگالی زیاد یعنی کوتوله سفید تبدیل می شود. این ستاره ها چون جرم زیادی دارند فشار گرانشی زیادی به مرکز خود وارد می کنند و دما آنقدر بالا می رود که هم جوشی تا تولید آهن پیش می رود. و آهن پایان ماجرا است. دیگر عناصر سنگین تر از آهن نمی تواند تشکیل شود و هسته آهن به هسته های سبک تر شکافته می شود. واکنش های تولید انرژی خاموش می شود ونیرویی برای مقابله با هجوم لایه های بیرونی ستاره وجود ندارد. ستاره می رومبد و انفجاری دهشتناک رخ می دهد و ستاره پرجرم در یک آتش بازی بزرگ عناصر سنگین تری مثل بیسموت و طلا و سرب و اورانیوم را تولید و در فضا پخش می کند. باقیمانده این انفجار بسته به اینکه ستاره چقدر پرجرم بوده یا ستاره نوترونی است یا سیاهچاله.