می دانیم که برای دیدن یک شی علاوه بر دو چشم بینا لازم است که نوری از آن شی به چشم ما گسیل شود ،حال خواه خود شی منیر باشد، یعنی خودش زحمت بکشد و نور تولید کند یا اینکه متواضع انه نور را از یک چشمه نور دریافت کند و سپس لطف کند آن را به طرف ما گسیل کند. این جناب نور هم با وجود آنکه سریع ترین سرعت ممکنه را دارا است ، یعنی هیچ چیز اعم از هواپیما و فضاپیما و هر نوع پیمای دیگری که فکرش را بکنید گرفته تا هیچ نوع سیگنالی نمی تواند سریع تر از جناب نور حرکت کند ، اما به هر حال باز هم برای طی مسیر خود نیاز به زمان دارد ،حالا این زمان بسته به اینکه آن شی در چه فاصله ای از ما قرار دارد، ممکن است کسری از میلیونیم ثانیه باشد یا چند صد سال نوری. خوب بعد از این توضیحات مقدماتی بریم تو فضا . فرض کنید ستاره ای صد سال نوری با ما فاصله دارد و همین لحظه یک پرتو نور از این ستاره به طرف زمین راه می افتد ایشان صد سال در راه خواهند بود تا به چشم ما برسند و این یعنی اینکه نوری که الان از این ستاره می بینیم صد سال پیش از این ستاره ساطع شده است . چه هیچان انگیز!! پس وقتی کهکشانی را رصد می کنیم که یک میلیون سال نوری با ما فاصله دارد در واقع ما در حال مشاهده یک رویدادی هستیم که یک میلیون سال پیش رخ داده است.
۱۳۸۸ فروردین ۱۶, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید