مشتری

مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی حدودا 11 برابر قطر زمین قطر و 318 برابر جرم زمین ، جرم دارد.با وجود جرم زیاد، دارای چگالی کمی می‌باشد متوسط چگالی آن ۱٫۳ گرم در سانتیمترمکعب می‌باشد یعنی اندکی بیشتر از چگالی آب. زیرا سیاره در واقع گوی غول پیکری از مخلوط گاز و مایع است ، احتمالا مشتری دارای هسته‌ای سنگی است. هسته احتمالا ترکیبی مشابه هسته زمین اما ۲۰ تا ۳۰ برابر سنگین‌تر می‌باشد اما قسمت اعظم این سیاره از مواد سبک تر گازی شکل تشکیل شده است . بیشتر ماده مشتری متشکل از هیدروژن (86 درصد)و هلیم ( 14 درصد) است . اما متان ، آمونیاک و بخار آب نیز در آن وجود دارد. نیروی گرانش قوی سیاره ، ماده آن را چنان درهم فشرده است که رفتار ماده بیشتر به رفتار مایع می ماند تا گاز. فقط در مناطق بیرونی تر سیاره می توان لایه های رنگارنگ گازهای غلیظ را یافت . سطح سیاره از ابرهای ضخیم زرد، قرمز، قهوه‌ای و سفید رنگ پوشیده شده است. از داخل تلسکوپ قرص سیاره به صورت دایره ای پخ شبیه بیضی دیده می شود و علت آن نیز برمی گردد به سرعت چرخش زیاد آن . مشتری با سرعت زیادی می چرخد و این نیروی گریز از مرکز در نواحی استوایی آن است که باعث می شود سیاره از حالت کروی خارج شود. مشتری از تمام سیارات منظومه شمسی سریع تر می چرخد ؛ بنابراین کوتاه ترین روز و شب را دارد و همین چرخش سریع ، الگوهای جوی خاصی در جو آن ایجاد می کند . نمایان ترین الگوهای جوی مشتری قطاری از ابرهای رنگارنگ است که به موازات استوا دیده می شوند. در میان این نوارهای رنگارنگ ، گرداب ها و پیچ و خم هایی خودنمایی می کنند. این چرخه های جوی غالبا به شکل بیضی هستند. نوارهای رنگارنگ مشتری هریک با سرعتی خاص حرکت می کنند و جهت گردش شان نیز مخالف هم است. گرداب های کوچک و بزرگ در میانه دو نواری که مخالف هم حرکت می کنند به وجود می آیند که با سرعت بیشتر از 400 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند. بارزترین جلوه سطح مشتری لکه بزرگ قرمز آن می‌باشد که توده گاز چرخانی است که شباهت به گردباد دارد. قطر این لکه سه برابر قطر زمین است.مشتری دارای حداقل ۶۳ قمر است که ۱۶ قمر آن قطری بیش از ۱۰ کیلومتر دارند. چهار قمر از بزرگترین قمرهای مشتری به ترتیب فاصله از این سیاره عبارتند از: آیو ، اروپا ، گانیمد ، کالیستو